\Hayaku/ (Prolog; 14.06)

Yume

Tik i tak. Dwa drobne słówka, które odmierzają czas...
Westchnęłam. Znów kończę po dwudziestej drugiej. Ech. Chyba Rafał ma rację. Czasami naprawdę za dużo czasu poświęcam tym dzieciakom, ale jak tu im nie pomagać? Skręcałam do parku, po drugiej jego stronie był przystanek. Przeszłam spokojnym tempem pomiędzy ciemnymi połaciami ziemi, nucą melodyjkę. Nie powiem, żeby to miejsce nie napędzało mi strachu o tak późnej porze. Szłam spokojnie jakiś czas, kiedy nagle ktoś złapał mnie w tali. Osobnik odwrócił mnie do siebie przodem i uśmiechnął się głupkowato.
- Czego tak się lampisz? - spytałam ostro. Gdybym siebie nie znała, to pomyślałabym, że w ustach mam sam jad. W każdym bądź razie mężczyzna nie odpowiedział mi, tylko uśmiech na jego ustach jeszcze bardziej się powiększył. Można go by było wziąć na clowna z tym uśmiechem. Stwierdziłam w myślach ironicznie. Zamachnął się na mnie dłonią, jednak ja zablokowałam cios. Ha! Jednak sztuki walki na coś się przydają! Nie cieszyłam się tym za długo, ponieważ poczułam mocne uderzenie w tył głowy. Obróciłam się w tam tą stronę i zobaczyłam innego mężczyznę. Był on lepiej zbudowany. Niestety, pierwszy mężczyzna wykorzystał to, że stanęłam do niego tyłem. Na moim karku poczułam następny cios. Skuliłam się. Obaj mężczyźni wykorzystali to. Jeden wyją nóż i zadał serię cięć. W powietrzu rozbrzmiał mój krzyk...

ankulec

wstrzymałam oddech, kiedy czytałam...

Seszen

Mmmm. Już się zapowiada ciekawie. Co dalej?!

Yume

I tu skończyła się moja wena twórcza. xD
A tak na serio to mam tylko kawałek rozdziału 1. ^^ Jeśli się wlicza to: mam także małą zapowiedź całego opowiadania. Razz

Seszen

Czego byś nie miała to wstawiaj tutaj, bo uschnę z ciekawości Wink